3.392 km : Door de baas uitgevlagd naar no(c)kalm

blader omlaag

Volgens mijn favoriete motorblad zou een doodlopend uitstapje naar de 1.845m hoge Stoderzinken zeer de moeite waard zijn. Achteraf bleek dit een gouden greep toen ik onderdak vond in een eenvoudige herberg boven de wolken.

Na het eten gingen ze daar wel met de kippen op stok. Ook mijn luiken (na het kijken van de nieuwe Robin Hood film) gingen dan ook vroeg dicht. Zo vroeg dat het onverwachte, nee, het onmogelijk waarheid werd; ik werd vanzelf wakker rond 7:00. Dat was geweldig omdat ik daarmee vanuit bed de zon zag opkomen. De grijze donderwolken waren ’s nachts volledig uitgewrongen tot witte wattenmassa’s die ver onder mij als een lappendeken het dal afdekten.


 
Na een stevig ontbijt ontmoet ik de oude baas van de herberg die toch echt wil weten hoeveel pk’s ik onder mijn zitvlees heb. Als hij ontdekt dat mijn achterlicht door een dikke laag blubber is bedekt beginnen zijn handen te wapperen. Hij verwijderd een vlag met stok en al van zijn herberg en poetst daarmee de gewraakte modder van mijn fiets.


 
Het leek me toepasselijk om op mijn laatste dag de No(c)kalm hochstrasse te bedwingen. Dit is een synoniem voor 34 hoogalpine kilometers die tot de nok toe zijn gevuld met smeuiige bochten. Ik heb maar liefst 52 haarspelden geteld en mijn koffers als vanouds aan de grond gereden. Mmmmmmh … lekker !

Villach blijkt een koude douche. Ik heb nog nooit zoveel foute bmw’s en dito dametjes gezien in het tijdsbestek van een halfuur. De cappucino wordt duur betaald en is niet eens echt lekker. Om de tijd te doden tot aan het verladen van de motor op de trein zoek ik een lekker bankje in de zon. Genietend van mijn boek kabbelt de rest van de middag vreedzaam aan mij voorbij.

Een aardige dame die voor enige tijd bij mij op de couch kwam zitten zet me op het spoor van een gepast laatste avondmaal; een overheerlijke pizza in een plaatselijke edoch goed verborgen trattoria.

Na een paar prettige pinten met wat gezellige Duitse mede-trein-motormuizen leg ik mijn oor op het zacht wiegende hoofdkussen. Of zou de trein bewogen hebben ?

IMG_0436

1 Reactie

  1. Heey big bro,

    Ik heb even in een ruk je hele roadtrip gelezen en de foto’s bekeken, wat een ervaring. Ik wist geeneens dat je weg was. Maar wat een leuke, gedetailleerde beschrijving. Het lijkt net of je er bij bent.

    Volgende keer wil ik het eerder weten, kan ik ook per dag meelezen.

    Liefs je zussie

Gesloten voor reacties