6.036 km : Batumi, Georgië

blader omlaag

De adrenaline van de woeste rit naar- en van Ushguli stuwt nog wild door de aderen als ik de rust probeer te vinden om onze avonturen in Turkije in woord en beeld te kneden. Ik schrijf mijn verhaal in de stad waar zo’n slordige 138 jaar geleden Stalin, een van de grootste massamoordenaars op deze aarde in alle onschuld werd geboren. Dezelfde stad waar RTL cameraman Stan Storimans 8 jaar geleden op gruwelijke wijze werd vermoord. Er is nauwelijks een groter contrast denkbaar als je daar onze ervaringen met de mensen uit het vorige prachtland naast plaatst. Want dat is het wat ik zo graag met jou wil delen; de oprechte gastvrijheid van de Turken die ons pad gekruisd hebben.

P1020890
Het eerste dat opvalt aan Turkije zijn de enorme afmetingen van dit machtige land. Het kost ons uiteindelijk zes dagen om er met goed fatsoen doorheen te geraken. De start in Troje is wat lauw. Waar je op hoopt is de wereld van Homerus. Het illustere Troje uit de Odyssee. Wat je vindt zijn de resten van 10 verschillende steden die allemaal in verschillende tijden hebben bestaan. Het manshoge houten hobbelpaard waar de busladingen japanners zichtbaar warm voor lopen maakt de beleving al niet veel beter. De hoogste tijd om ons eigen ros te bestijgen en met een kwieke slag van de rechterpols oostwaarts te trekken.

Op weg naar Bilecik word ik zowat van de weg afgereden door een snijdende Ayatollah in een Porsche Cayenne. Dat is meteen ook de laatste Turk die onaardig tegen me is. Zelfs de lokale politie laat ons iedere keer vlot doorrijden als blijkt dat wij uit den vreemde stammen.


 
Wild gebarend worden we door een passerende motorrijder naar de kant gedirigeerd. Of we soms bij hem thuis willen overnachten? Na het horen van onze bestemming wil hij ons graag voorstellen aan de motorscene van Iznik waar hij trots lid van is. De teleurstelling is zichtbaar op het gelaat van Lavanti als we hem voorzichtig vertellen dat ons schema een tikkeltje te strak is. Met pijn in mijn hart gaat de reis verder. Dit zijn de ervaringen die je eigenlijk niet wilt missen.

Bij het fotograferen van een moskee waar een immens grote Turkse vlag trots tussen de minaretten wappert worden we uitgenodigd door de ‘koster’. Of we wat willen eten? Of we zijn moskee willen zien? Wederom jammer. Pas als we met Hotel Kent een passend onderkomen scoren voor de nacht keert de rust terug. Dat wil zeggen; als ons plaatselijke ontvangstcomité er absoluut zeker van is dat de ter plekke door hun gerealiseerde ‘safe parking’ onze fietsen voldoende kan beschermen tegen onverlaten.

Zo genieten we iedere dag van de vrolijke Turken die toeteren, zwaaien of een duim opsteken als ze onze zwaarbepakte motoren zien. De overal aangeboden thee mogen we vaak niet afrekenen. Zoals bij Muhammed en zijn zoon Batuhan. Of neem de uitgebreide lunch die door twee ijverige baboesjkas voor ons in stijl werd bereid. Coskun trok terstond zijn portemonnaie en stond erop dat wij zijn gast waren. Wat een groots gebaar van iemand die je in een kleiner dan klein dorpje zomaar aan een tafeltje treft. Op Facebook reist hij vanaf dat moment gezellig met ons mee. Bij het ontvangen van zoveel warmte en gastvrijheid voel ik me nederig en intens dankbaar tegelijk.


 
Stel je voor; als enige gasten op een camping met de tent aan de branding. Ik heb wel eens een slechter uitzicht gehad net nadat ik de slaap uit ogen gewreven had. Zo is opstaan om 6:45 zelfs voor deze MidlifeCRUISER aanvaardbaar. En de insiders weten wat daar voor nodig is!

In Amasya worden we onthaald door de knuffelbaas van hotel Simre. Wat een kerel! Sprint naar buiten zodra hij het gebulder van onze motoren door de krappe klassieke straatjes hoort galmen. Safe parking? No problem. We zetten ze gewoon binnen. Die van mij op het marmer en voor die van Millie gaat de rode loper uit. Bier heeft ie niet in huis… nog niet. Gewapend met een ondoorzichtig plastic zakje krijgt de kofferdrager een nieuwe missie. Even later vertellen wij over onze plannen onder het genot van het koude nat en de allengs aangerukte hapjes. Hij wil alles weten. Turks, nederlands, duits, engels… alles door elkaar. Samen maken we er een klinkend verhaal van.

IMG_1600

Door een landverschuiving is het einde van de beruchte D-715 in de lonkende diepte verdwenen. We rijden hem, deels onverhard kronkelend over de helling, tot zover we kunnen. Een mooie beproeving voor de de mannen, de motoren en Brutus. Milko haakt deze keer nog af. Wil zijn onverharde kruit nog even bewaren. Maar daarover meer. Veel meer!

Ondanks de korte tijd en de gedwongen snelwegkilometers genieten wij met volle teugen van een mooi land. Zo zijn de gele strepen op de prachtige bergweg naar Uzungul in volmaakte harmonie met het slingerende zwarte asfalt en de intens groene hellingen. Het ijzig kolkende water kopt wit schuim terwijl het zich rechtsonder mij door de spelonken heen perst. Het enige dat ontbreekt is een lekker zonnetje. Niets dat het tevreden gebulder van mijn trouwe fiets niet kan wegnemen.


 
Tijdens ons verblijf is niemand over politiek of geloof begonnen. Hoe anders gaat het bij gesprekken die wij in het rijke westen over de mensen in dit mooie deel van de wereld hebben. Natuurlijk is niet alles perfect. De positie van vrouwen blijft discutabel hoewel er in Turkije wel kansen lijken te liggen. De moderne bistro waar wij gegeten hebben was bijvoorbeeld eigendom van een jonge vrouw. De jonge mannen werkten hard voor haar. Het verschil zit hem in de nuances. Familiefoto’s worden volop trots getoond maar nooit met beelden van de echtgenotes.

Wat blijft hangen van de zes dagen waarin wij dit enorme land doorkliefden zijn de herinneringen aan de mensen. Hoe de gewone man meestal buiten de toeristische oorden gastvrijheid tot een kunst verheven heeft.

Ik hoop hier een stukje van mee te nemen.

IMG_1587
 
Volg de MidlifeCRUISER ook tussen de verhalen door

19 Reacties

  1. Goedemorgen, mooi begin van de week om jullie verhaal te lezen. Indrukwekkende foto’s, vooral de laatste. Een genot om daar te mogen rijden. Veel plezier met deze nieuwe week.

  2. Het gevoel door te moeten, terwijl je zo graag nog wil blijven, herken ik heel duidelijk. De vriendelijkheid en gastvrijheid die je wordt geboden zijn zo onnederlands, dat je er verlegen van wordt. Maar toch, de indrukken staan voor altijd op je harde schijf en zijn een goede aanvulling op je eigen ik. Uitkijkend naar weer nieuwe verhalen en indrukken wens ik jullie voorspoed in reis en ontmoetingen….

  3. Op mijn toeristische vakanties heb ik ook alleen maar aardige en gastvrije Turken ontmoet. Jullie beeld is de overtreffende trap. Mooie ervaring!!

  4. Dit is toch echt de reden waarom jullie die reis maken. Contact hebben met de plaatselijke bevolking en daar echt van kunnen genieten. Heerlijk om dit te lezen. Waar maak je mee dat de motoren zo mooi geparkeerd mogen worden. Het zal je in Nederland niet lukken lijkt me. Gastvrijheid op deze schaal, prachtig. Ik vermoed dat het communiceren steeds moeilijker gaat worden naarmate jullie verder naar het Oosten rijden. We gaan het meemaken. Blijf voorzichtig en we volgen jullie met plezier op Facebook.

  5. Wat geweldig om op deze manier jullie reis mee te maken. Mijn complimenten voor het reisverslag.
    We zijn nog nooit in Turkije geweest, maar als ik dit fantastische verhaal lees, moeten we er toch een keer naar toe.

  6. Wat een prachtig stukkie tekst weer. En dan die foto’s…ik zoom soms in en kijk met verwondering naar bijv de volgepakte motoren. Als je een 2e carriere ambieert kun je nog altijd (reis)columnist worden. Ik kijk uit naar je volgende stuk tekst. Veel plezier mannen!

    Ps hoe is de sfeer onderling. Misschien leuke topic ;-)! Kan me voorstellen dat je met 4 mannen, waarvan ik er 2 het predikaat eigenwijs durf te geven, best wel eens iets ‘meemaakt’ …

  7. Prachtige foto’s, smakelijke verhalen…………en mooie mensen!

  8. Goedemorgen bro,

    Ik hoop dat je over deze ervaring een boek wil schrijven. Ik heb je de vorige keer al gezegd dat ik er naar uit kijk om jouw blogs te lezen. Ze zijn allemaal fantastisch. De tekst, de foto’s, ze zijn om te smullen.

  9. Prachtige verhalen van ongetwijfeld nog mooiere belevenissen! Groeten aan de mannen!

  10. Wat een heerlijke ervaringen! Klinkt als een klok. Hoop dat de rest van de reis ook zo goed gaat verlopen!Keep it safe en groetjes uit Uden , natuurlijk ook voor Mils en de andere reisgenoten. Rico en Pascale

  11. Gaat lekker mannen leuke foto’s en verhalen rijd voorzichtig en nog heelllllll veel plezier leef met jullie mee.

  12. Wat een genoegen om weer mee te mogen reizen en de gastvrijheid van de plaatselijke bevolking te ondergaan. We smullen van de verhalen en genieten van de prachtige foto’ s.
    Heel veel plezier en veilige kilometers gewenst.

  13. Beste mannen, schitterend hou het zo voort tot de volgende keer.

  14. Spannende verhalen, geweldige foto’s! Ik geniet er iedere keer weer van! Heel veel succes!

  15. Heerlijk geschreven en zo herkenbaar. Vaak denk ik aan de wijze waarop wij in Nederland met onze gasten omgaan. Dan is een bezoek aan Turkije telkens een eye opener. Ik kijk uit naar het vervolg. Desnoods elke dag!

  16. Even though the Google translate doesn’t do a perfect job getting the Dutch into English, I’m still getting a good idea of your trip. Sounds like a wonderful time. I’m on my bike in Norway at the moment.. much colder than Panama! About to head north to the Arctic.

  17. Hoi Wilco, Ik ben blij (maar niet écht verrast!) dat jullie zo’n positieve Turkije-ervaring hadden! Ik heb er een gelijkaardige gehad! Ondanks alle problemen een zalig land en een fijn volk! Gastvrijheid hoog in het vaandel!. Verder plezierige, veilige, mooie rit!.
    Berti

  18. Wilco we genieten weer van je geweldige belevenissen en de manier waarop je het beschrijft. En wat een prachtige foto’s.
    We wensen jullie nog vele mooie kilometers. Tot het volgende verhaal. Veel lieve groeten van ons Rien en Gerda

  19. woeste foto’s ook!
    je komt met zo’n baardje helemaal terug als een hipster..jammer dat je geen knotje kan laten groeien! Lekker kleurtje ook! Ziet er goed en gezond uit Geniet ervan!

Gesloten voor reacties