945 km Ardevon

blader omlaag

We hebben ons ritme nog niet helemaal te pakken. Wakker worden, inpakken, ontbijten en opladen kost nog veuls teveel tijd. Maar de kilometers moeten wel gemaakt worden. Dat wordt een finish in het donker !


 
Durks iPad stemde ons positief met een neerslagverwachting van 0%. We hadden beter moeten weten. Koud buiten de dorpsgrenzen begon het al te spetteren. Ik heb vandaag dan ook vele malen mogen genieten van Durks regenpakkenritueel. Het landschap en de huizen doen vaak Engels aan.

IMG_4120
 
Langzaam ontvouwt Normandie zijn oorlogsverleden. Een voor een verschijnen de slachtstranden in ons blikveld; Sword, Juno, Gold en tenslotte Omaha beach. Ik had er veel van verwacht. Maar de rillingen blijven uit. Ondanks de 10.000 doden gewoon een strand. De zee heeft zeker alle sporen weggepoetst. De beloofde fotoshoot met mijn trouwe ros bij de beroemde branding heb ik wel ff gedaan.

De begraafplaats was andere koek. Kruizen zover het oog reikt. Dan is 10.000 toch opeens wel weer een heleboel. We proberen ons voor te stellen wat je moet voelen als je in de chaos van een invasie wordt opgeslokt. Pfff.


 
Gelukkig worden we uit onze depressie gered door een tros bejaarde fransen die met vereende krachten de Amerikaanse vlag strijken. Eerst duwen ze elkaar weg om de meest prominente plek achter het katoen met de sterren en de strepen te veroveren. Daarna heeft het veel weg van een spontane wedstrijd serieus kijken. Merveilleus !

St Mer Eglise valt me een beetje tegen. Ik had een pittoresk dorpje verwacht. De parachutist aan de kerktoren hebben we natuurlijk wel ff in stijl aan de chip toevertrouwd. Zoals het hoort. Met m’n fiets op de voorgrond.


 
Het wordt de hoogste tijd voor een welverdiende knaagpartij als we langs een haven rijden waar alle schepen gewoon op het droge liggen. Volgens de dame van het restaurant de gewoonste zaak van de wereld. Gebeurt iedere dag. Eb en vloed noemen ze dat. Wel zo makkelijk als je als visser naar je werk toe moet.

 
IMG_0568

Na het eten wacht ons het stikkedonker. En dan weet je opeens weer dat ze in het buitenland de reflectoren vergeten zijn langs de weg. Spannend. Morgen toch maar wat vlotter inpakken !

3 Reacties

  1. Ziet er toch best indrukwekkend uit. opstartproblemen horen toch. Een beetje bij vrij zijn. Dan onderweg je rechterhand iets meer buigen. Enne… profitez de la biere française. Gr. François

  2. Wat schrijf je leuk, en met de bijbehorende plaatjes reizen we zo gezellig met je mee!

Gesloten voor reacties