Erdötelek : 1.891 km

blader omlaag

We worden in sterren stijl wakker. Je schuifelt vanonder je regenval douche en verwarmde spiegel zo achter de riant gedekte ontbijttafel. Ik heb het wel eens eerder geschreven; als avontuurlijke motorreiziger heb je het soms zwaar…

Gisteren hebben we op het gezellige pleintje voor het hotel onbetamelijk zitten knagen bij Matrousjka; een Russische bistro die een onuitwisbare indruk op (en in) ons heeft achtergelaten. Net buiten het terras waren openbare bankjes opgesteld waarop steeds meer stelletjes romantisch van een meegebracht flesje wijn zaten te genieten. Zoals gezegd; het sfeertje in Budapest bevalt ons meer dan goed.

Na het beladingsritueel van onze trouwe machines reden we vanaf de privé parkeerplaats naar de ingang van het hotel. De motor van Evert maakte daarbij een zijdelings wiegende beweging. Met een “tevreden gezichtsuitdrukking” en “zalvende woorden” wist hij mijn aandacht te trekken. Lekke band! Op zondagmorgen! Een Hongaarse spijker had zich enorm aangetrokken gevoeld tot het warme Nederlandse rubber dat zich tegen hem aan had gevleid.



Voordat wij in staat waren om het gewraakte wiel uit de achterbrug te tillen kwam de geweldige receptionist van het hotel al melden dat hij een gewillige non-stop-Gummi mijnheer had opgespoord die ons ook op zondag van dienst kon zijn. Of we ff met het bandje onder de arm naar hem toe konden komen. Aan de andere kant van Budapest. En zo kwam het dat een te volgeladen KTM met twee volslanke vreemdelingen en een wiel de aandacht trokken van vele nauwelijks ontwaakte Budapesters. Intussen stond al die tijd een gekastreerde BMW ter decoratie pal voor de deur van een chique hotel…

Eenmaal aangekomen in de gezellige drukte bij Huszti Zoltan de Gummi tovenaar vroeg men ons even geduld te hebben. Een aardige Palestijn uit Libanon was ons net voor. Hebben we meteen de situatie in het Midden Oosten en zijn gezinsvreugde maar besproken.



Eenmaal aan de beurt liet een uiterst handige Hongaar zijn professionele handen wapperen. Zijn verschijning hield het midden tussen de Hulk en Dani de Vito. Voorzien van charmante edoch stevige stappers en een iets te korte broek toonde hij ons zijn opzichtige kuiten. Anatomisch was er iets niet helemaal in de haak. Maar verstand van bandjes had ie zeker!

Na het enorme bedrag van 6 euro te hebben betaald worstelen wij ons weer terug naar de BMW die zich best lekker lijkt te voelen als kunstobject. Hij stribbelt daarom enorm tegen en lijkt niet van zinnens om het gerepareerde rubber zonder slag of stoot te aanvaarden. Even lijkt het of de trol in Evert weer tevoorschijn komt. (Onze trouwe lezers kunnen zich ons Noorse avontuur vast nog herinneren). Vlak voordat we het recalcitrante onding in de Donau willen rollen bedenkt Evert een list waarmee we de remblokken op de gepaste plek kunnen houden. Inmiddels is de ochtend om en de receptionist zichtbaar gelukkig met onze overwinning.



Na een verdiende cappuccino leiden we onze rijwielen in de noordelijke richting waar ze al veel eerder hadden moeten gaan. Het zal een appetijtelijke rit worden die ons al het leed snel doet vergeten. Als we tevreden zijn over de gemaakte kilometers gunnen we onszelf een bezoekje aan een plaatselijke buurtkroeg. Tussen de aldaar aanwezige buurtbewoners treffen wij een Hongaarse Catweazle die ons in geuren en kleuren een verhaal komt vertellen. De enige woorden die ik versta zijn BMW en KTM maar aan de volharding waarmee hij zijn verhaal in onverkort Hongaars te berde meent te moeten brengen ontleent hij mijn respect. Achteraf begrijp ik dat Evert naar alle waarschijnlijkheid op datzelfde unieke moment zijn lachspieren heeft verrekt.

Als de lucht bezwangerd raakt door de invallende schemering hebben we de schade tot 50 kilometer weten te beperken. De hoogste tijd om een veilige haven voor de nacht te zoeken. Het bordje “Panzzio 3 km” komt dan ook als geroepen. We sturen in de richting van het wegwijzerende bordje en hebben een deja-vue momentje. Brede weg wordt smalle weg, smalle weg wordt zandpad. Gelukkig blijft het blubbergras deze keer achterwege. We worden met alle egards door een nogal belegen echtpaar ontvangen die ons in onvervalst Hongaars een bed voor de nacht aanbieden. Pas achteraf zouden we leren dat het pension van het bordje een stukje verderop ligt.

Als we met gebaren duidelijk proberen te maken dat de inwendige mens ook versterkt dient te worden trakteert oma ons op een pijnlijke blik. Daarna neemt ze ons op sleeptouw naar de keuken. We mogen proeven van een niet nader definieerbaar goedje dat mede dankzij de antieke magnetron helemaal zo slecht nog niet smaakt. En omdat het draadloze internet van het echte pension moeiteloos tot dit -4 sterren etablissement reikt en oma notabene met Heineken bier komt aansloffen blijven we gezellig plakken.

Ik kan jullie inmiddels verklappen dat de nachtelijke bijgeluiden van Evert niet minder worden op een matras van gewapend beton.

4 Reacties

  1. De symfonie die ook Wilco iedere nacht oraal ten gehore brengt, is volledig in harmonie met mijn bescheiden volume, hetgeen wel leidt tot een voortreffelijke uitvoering van een complexe kakofonische aaneenschakeling van spontaan ontstane oergeluiden. We trachten iedere nacht dit muziekstuk te herhalen, maar komen verrassend genoeg, uit op een geheel nieuwe compositie. Feit is, dat we wel lekker slapen!!

  2. Lokale Catweazles in de zeik nemen, durven jullie wel! Met die huurmotor van Evert wordt het niks meer. Eerst de averij met de koffer; toen bleek dat kreng onstabiel bij de eerste de beste schuiver en nu blijken de banden gatenkaas. Ik geef dat kreng nog twee dagen…

  3. Wat heerlijk om ‘ s morgens de avonturen mee te mogen beleven met jullIe, we smullen er elke keer weer van. Wat maken jullie toch elke keer weer leuke (en minder leuke) dingen mee. Maar zelfs als iets niet goed gaat is ook dat weer een avontuur op zich.
    Wilco, hoe krijg je het voor elkaar om een beschrijving van een lekke band zo poëtisch neer te zetten, GEWELDIG!!!

  4. Drie keer is scheepsrecht: kapotte koffer, schuiver in het moddergras en nu een lekke band. Voor de verhalen is dit geweldig, maar zonder dit soort pech zullen de verhalen ook prima zijn om mee te beleven! Veel succes!

Gesloten voor reacties