1.219 : Húsavík, IJsland

blader omlaag

We zijn als blinkende blieb op de radar van de weergoden verschenen.

Na ampel beraad doet men een greep in de wapentas en smijt ons wind, hagel en regen voor de wielen. De zon is uitgezet en de temperatuur afgeknepen. Niet onverwacht maar toch een tikje teleurgesteld na de meteorologische verwennerij van de laatste dagen dealen we ermee. Dit is IJsland!

Na een nacht in een piepklein kamertje op een paardenfarm rijden we deels offroad langs de indrukwekkende Noordelijke rotsmassieven. Het kleurenpallet is op somber geschakeld. De vrijheid van de weg en het ongewisse achter de horizon beschermt de spirit. Vanbinnen schijnt de zon.

Op de motor ben je één met de omgeving die je doorkruist. Alle zintuigen staan op 10. De wind helpt je neusvleugels bij het landen van ’s lands geuren. In IJsland is dat met name een heftige coctail van zwavel en vis. De kenners kunnen raden hoe gelukkig ik met name met die laatste ben. Visserij is naast toerisme nog steeds de grootste inkomstenbron voor dit rauwe land. Het pittoreske Siglufjörður, in betere tijden haringhoofdstad van Europa, is piepklein maar veuls te groot om mijn adem in te kunnen houden. Pffff.

Warm water wordt in veel gevallen gewonnen uit thermale bronnen. Hoog in de bergem mengen speciale centrales het gloepend hete goedje met koud natuurwater om het voor onze tere huidjes geschikt te maken. Bij een forse draai aan de ochtenkraan wordt je daardoor dus ook getrakteerd op een toefje zwavel. Ik douche maar wat langer dan normaal. Je weet maar nooit. Die IJslanders die we treffen zijn immers allen met een weelderige haardos bedeeld…

Het rotsmassief van Hvitserkur is alles wat ik ervan gehoopt heb. De getijdetabel die we geraadpleegd hebben klopt feilloos. Na een flinke klauterpartij kun je met laagwater de rots gewoon aanraken. Er is niet veel fantasie voor nodig om in deze speling der natuur een drinkend beest te herkennen. Betoverend! Vooral omdat het grauwe weer de andere toeristen heeft verjaagd.

Onze weg eindigt vandaag in Hofsos. Een kneuterig dorp waar niets onbekend blijft. Als we beloven om vanavond voor het diner terug te komen regelt de gezellige koffiedame voor ons een bed in het guesthouse even verderop. Ik had deze prikker op de kaart gemikt vanwege een foto van een zwembad met een hottub uitkijkend op de Noordelijke IJszee. Je moet er natuurlijk wel wat voor over hebben om de nieuwe zwembroek van Evert in volle glorie te mogen aanschouwen.


 
Als de duisternis als een deken over ons onderkomen valt buigen we ons over de route. De locals die we troffen spreken met ontzag over onze voorgenomen doorkruising van de ‘Highlands’. We hebben nog enkele dagen om oplossingen voor brandstof en logement te bedenken in dit schier onbewoonbare gebied. Plots valt ons speurende oog op een accomodatie halverwege. Compleet met hottubs wordt ons digitaal alle luxe belooft. Dat klinkt beter dan met natte meuk in een tentje kleumen.

Boeken die bak!

We reserveren meteen maar 2 nachten om zonder bagage een sidetrip naar het door Eggert en Baldur aanbevolen Aksja te kunnen maken. Klik, klik. betaal en geregeld!

Om de route aan te passen klik ik op de lokatieknop van de uitnodigende website. De marker land moeiteloos op Google Maps maar ver van de plek waar wij hem hadden verwacht. Oeps… Evert drukt nog snel op backspace maar het is te laat. Laugafell is waar we zochten… Laugarfell is waar de hottub hemel ons lonkte. Met slechts een enkele letter maar vele kilometers verschil hebben we er een uitdaging bij. Tijd voor een nieuwe route en verse plannen. Maar hoe we ook wikken dit probleem weegt te zwaar voor de twee amigo’s. Gelukkig doet de vriendelijke dame de volgende ochtend helemaal niet moeilijk en wist ze al onze aanwezigheid in haar systeem.

Er stonden drie wensen op mijn IJslandse dierenlijst; zeehondjes, papegaaieduikers en walvissen. Het internet had me grote groepen zeehonden langs de weg bij Hvamstangi belooft. De enige die we zien zijn van hout. Zeker ook op vakantie. De papagaaieduikers blijken alleen ingehuurd voor de afgelopen maanden en duiken nu ook al elders. Daarom staat het kompas op Husavik gericht om het veilige zadel voor een spannende expeditie op een walvisboot te ruilen. Nu is het meestal zo dat ze gisteren en morgen gespot worden maar nooit op de dag dat ik ga. Mijn verbazing is zo mogelijk nog groter dan de bultrug die sproeiend en staartklappend voor onze ogen verschijnt. Het blijkt nog niet zo gemakkelijk om dit majesteuze schepsel op de gevoelige plaat te krijgen. Klik op de satellietknop onder dit bericht om te zien hoever we hebben moeten varen voor dit schouwspel.


 
Het leuke van guesthouses is de private setting waarin je als vanzelf leuke contacten legt met medereizigers. Guesthouse Sigtun blijkt ook wat dat betreft een gouden greep. Diana en Katie verkennen IJsland in tegengestelde richting. Twee oergezellige vriendinnen uit New York die smullen van onze foto’s en verhalen. Voor Ana Maria en haar Schotse vriend Kyrk uit Belfast doet de vakantie ook een beetje denken aan werk. Ze verloren zichzelf in elkaars ogen op de set van Game of Thrones. Ana was stand-in voor een van de hoofdrolspeelsters. De junkies van deze verslavende serie weten dat veel opnames op dit unieke eiland zijn gemaakt.


 
De blog moet een avond wijken voor de gezelligheid maar morgen gaat ons avontuur in gepast tempo verder.

Westeros hebben we in woord en beeld gehad maar de beruchte Highlands wachten om de hoek.

Volg de MidlifeCRUISER ook live per satelliet

5 Reacties

  1. Hoi Wilco
    Wat Kun je het fantastisch verwoorden. Veel reispkezier. Je gaat nog veel tegenkomen

  2. Mooi verslag Wilco…ik ruik de vis…
    Ben wel benieuwd voor welke hoofdrolspeelster die dame stand-in was.
    Voor het fotograferen van walvissen heb je wel een lekkere tele nodig over het algemeen maar de herinnering zal niet minder zijn!

  3. Hi! Oh my goodness we are in the blog! Katie and I were wondering if you made it through without extra petrol!

  4. Zoals gewoonlijk zitten we achterop de motor bij jullie! Heerlijk om te zien en te lezen.

  5. Dank je dat we met jullie mee mogen reizen! Door de mooie beelden en de prachtig geschreven tekst, ben ik zo ook een beetje in IJsland! Thanks!!

Gesloten voor reacties