Voss : 1.665 km

blader omlaag

Slapen in een hytter betekend zelf ontbijtje regelen. En dat is mooi… want dan kan ik eindelijk eens die hazelnoten cappucino van appie hein uitproberen. Ik mis een lekker bakkie koffie bij het ontbijt. Want daar hebben die Noren weinig kaas van gegeten.

Evert en ik zijn door de hytter getekend. Precies op het voorhoofd. De vorm heeft verdacht veel weg van de punt van het veel te lage dak. Hadden we die helm maar moeten ophouden.

Het wordt een dag waarin veel water valt. Vanuit de lucht maar ook vanaf het land. Ook dit jaar is er weer duidelijk sprake van visuele inflatie. Hoeveel watervallen kan een mens zien in 1 dag? Noorwegen blijkt vooral een wondere waterwereld.

2012-09-03 12.34.41
 
Deze keer rijden we over de hoge pistes van een wintersportgebied. Geruime tijd zien we geen sterveling. Er liggen hier gevallen rotsblokken zo groot als een flatgebouw. De natuur dwingt respect af.

Wachtende voor de ferry over de Hardangerfjord ontmoeten we een Noorse dame met haar partner die op de Shetland eilanden woont. Een bijzonder type. Ze kent slechts een paar Nederlandse woorden die ze ongevraagd met ons deelt. Woorden van het type die de meeste kleuters niet zullen kennen. We voelen ons er een tikkeltje ongemakkelijk bij.


 
Gezien de extra-orbitant hoge prijzen voor alcohol hebben Evert en ik voorzorgsmaatregelen getroffen. Een droge mond is immers ook niet alles. Inmiddels ben ik er achter dat mijn zakflesje met 80% strohrum voor de Noorse wet als harddrug wordt bestempeld. Nu maar hopen dattie leeg is voordat ik in de kraag wordt gevat.

In Voss leidt de Garmin ons naar een herberg die voor ons eenvoudige stervelingen te betalen is. Een tweepersoonskamer in een doorsnee hotel kost in dit verder prachtige land gewoon meer dan 200 euro per nacht. Als ik telefonisch informeer naar een kamer krijg ik in het Nederlands antwoord; “We hebben hier wel een kamertje voor jullie hoor..” Is mijn Engels dan zo beroerd? “Welnee” zegt Felix “ik heb het aan je telefoonnummer gezien”.


 
Op de trap in de herberg wordt ik aangesproken door Berti Lemmens. Een bijna 67 jarige, in Spanje residerende, zuiderbuur. Hij is in zijn eentje op weg van Gibraltar naar de Noordkaap op een “James Bond” BMW Cruiser. Daar wil hij zijn verjaardag vieren. Bovendien hoopt hij op die manier sponsoren aan zich binden om per motor door Indonesie te kunnen reizen.

Overduidelijk een begenadigd avonturier en gelijkgestemde geest. Een belgische Ted Simon. Zo vertelt hij in geuren en kleuren hoe hij eens de persoonlijke gast van Koning Faisal was bij de jacht. Wij hangen aan zijn lippen als hij verhaald over de keer dat hij getuige was van een rituele stammenoorlog in Papoea Nieuw Guinea. Vroeger verdiende hij de kost als zaakgelastigde van het Belgische consulaat, daarna als beroepsfotograaf en testrijder voor Alfa Romeo. Tegenwoordig is hij professor in de wijsbegeerte verbonden aan een universiteit ergens op internet. De veel te korte tijd met deze authentieke paradijsvogel zullen we niet snel vergeten.

En zo komt er al weer veel te snel een einde aan wederom een geweldige dag in een land dat iedere dag nieuwe verassingen brengt.

2012-09-03 13.02.11

3 Reacties

  1. Hoi Wilco,
    Weer een schitterend verhaal, we blijven ervan genieten. Je moeder heeft gebeld n.a.v. onze reactie op jullie reisverslag, leuk!!
    Geniet van al het mooi’s en doe voorzichtig.

  2. Vanmiddag hebben wij samen met je moeder het verslag gelezen en de foto’s bekeken. Voor mij veel herkenning. Ik was daar 43 jaar geleden. Toen ook uren niemand gezien. Goede reis verder.
    Groeten van ons Gerda en Rien

  3. Leuk om zo mee te genieten, mooie foto’s van de omgeving. Jullie trip vandaag leek wel op een slalom op de ski’s

Gesloten voor reacties